Müjde!!!!!!!!!!!!!!

     Hemen korkmayın kuzuma kardeş gelmiyor:) Teyze oluyorummmm.... Çok sevdiğim, değer verdiğim arkadaşım Makbuleceğim hamile:)))) Nasıl sevindim anlatamam. Çok samimi söylüyorum yavrumu öğrendiğim sabah nasıl sevinç çığlıkları attıysam aynı hisleri bir kez daha yaşadım. Doktora gidene kadar içim içime sığmadı. Çok şükür Rabbime arkadaşıma da bir mucize naship etti. Tek dileğim hayırlısıyla kucağına alması ve koliksiz bir bebeğe sahip olması:) He bir de kız olması için dua ediyorum. Oğlum için girdiğim tüm mağazalardaki kız reyonlarını dolaşmadan çıkmıyorum. Bir taraftan bu işte bir haksızlık olduğunu düşünüyorum. Kız bebekler için çok güzel ciciler var ama:( İyi ki ilk bebeğim kız olmamış çünkü beğendiğim her şeyi alabilme kapasitesine sahip biriyim ben. Ne yapayım seviyorum alışveriş yapmasını;) Rabbim oğluşuma kardeş naship ederse eğer hayırlısını versin inş. Kuzum için de tek dua hayırlı ve sağlıklı olmasıydı. Canım arkadaşıma da Rabbim hayılısını sağlıklısını versin inş...

Annelik Zor Mu?

Bu soru, sabah sevgili kardeşimin bir daha çocuk düşünürmüsün? dediği andan itibaren kafamı kurcalıyor.   Zor mu peki? Gazsız, sessiz sakin etrafa bakıp uykusu geldiğinde annesinin memesinde uyuyan bir bebeğiniz varsa ohhh annelik çok kolay. Fakat gaz sancısından dolayı hiç ama hiç ara vermeden ağlayan, annesini emmeyen mama da yemeyen bir bebeğiniz varsa işiniz oturup ağlamak değil (siz benim yaptığımı yapmayın) sadece sabretmek... Günlerce internette bakmadığım site kalmadı. Bu gaz sancılarının, kolik ağlamalarının hiç bir çözümü yokkkk.... Acı ama gerçek bu! 
Evet bu aralar elimden gelen tek şey oturup ağlamak oluyor malesef. Nedir bu kolik hiç geçmeyecek mi? Tecrübeli kolik bebeği olan anneler seni anlıyoruz geçecek sadece sabret sakin olmaya çalış deseler de nafile:( Bu konuda sabretmek öyle göründüğü kadar kolay değil. Ağlamaktan sizi çıldırtan yavrunuzun bir gülümsemesi yetiyor tabi. İşte o zaman aklınıza ne kolik, ne uykusuzluk, ne günlerce evden çıkamamaktan oluşan depresyon hali hiç biri aklınızın ucundan bile geçmiyor... Bu dönemde sizin yanınızda rahat edebileceğiniz birinden yardım almanız gerçekten çok işe yarıyor. En azından yemek yiyebiliyorsunuz:) Durum bu kadar vahim mi bu kadar da olur mu diye düşünmeyin evet bu kadar vahim... Oysa hamilelik döneminde kurduğum hayaller ne kadar da güzeldi... Geçen gün eşim bak hep hayalini kurardık bebeğimizi ortamıza alıp sevmeyi dedi işte bu güzel an saniyeler içinde oğlumun çığlıklarıyla bozuldu:))) Ama ben böyle hayal etmemiştim ki... Kuzumu ana kucağına koyup yemek yapacaktım, bebek arabasına koyup gezecektim, saatlerce emzirecektim(özel yastık bile diktirmiştim), onunla oyunlar oynayıp ninniler söyleyecektim. ama nerdeeee..... Ana kucağına koyduğum zaman benimle mücadele veriyor oturmamak için oysa sancılarımız başlamadan önce orada uyuyakalıyordu kuzucuğum. Tek başıma oğluşumu alıp gittiğim yer sitenin parkı ve bize en yakın market. Daha uzaklara cesaret edemedim çünkü ağlama krizleri tutarsa benim alışık olduğum şey fakat insanların bir çocuğu susturamıyor bakışları beni korkutuyor. Zira insanlara bu çocuğun gazı varmış dediğimde küçücük çocukta bu kadar gaz mı olur diyebiliyorlar. Ben uydurmuyorum ki doktor diyor... Evime misafir almaktan bile çekinir hale geldim ya yine oğlum mama yemezse zira benim yediremediğimi düşünenler de var... Ama benim oğlum kolik işte ne yapayım öyle yada böyle bu geçecek biliyorum zaten anneyi en çok üzen etraftaki insanların ölçüp tartmadan söyledikleri yorumlar, dayatmalar vs... Sabır, sabır, sabır sadece sabır... Annelik dünyanın en güzel duygusu diyenleri bile bir ara bu işte bir yanılma var diye düşündüm. Nerede o filmlerde izlediğimiz bebek profili?! Yoksa benim oğlumda bir sorun mu var? Olsa 10 kere gittiğimiz doktorumuz anlardı heralde;) Daha bir ay geçmeden soluğu doktorumuz da alıyoruz. Kadının bir sürü hastası olmasına ve bizim ona yeni gitmemize rağmen telefonda bile tanıyor bizi. Benim tanıtmalarımda süper; hani kolikti yeşil kaka yapıyordu iştahsızdı hatırladınız mı? İşte bu benim oğlummmm!!!! Bazen severken ağlasan da seviyorum zırlasan da diyorum. Gerçekten öyle. Ağlasa da zırlasa da beni uykusuz bıraksa da seviyorum. Ona ileri de ama çokkk ileri de bir kardeş düşünür müyüm? Bütün bunları yaşayacağımı bilsem de düşünürüm çünkü bu duygu her şeye değer....
Özlüyorum; bacak bacak üstüne atıp en sevdiğim dizimi rahat rahat izlemeyi...
Özlüyorum; patlamış mısır yiyerek sinema da film izlemeyi...
Özlüyorum; acaba kalkar mı düşüncesi olmadan deliksiz uyumayı...
Özlüyorum; acaba evde ne yapıyor düşüncesi olmadan gezmeyi...
Özlüyorum; en önemlisi çalışmayı, mesleğimi, öğrencilerimi...... 
Her şeye, bütün bunlara değer mi diye soruyorsanız bin kere değer....