Tatil Notları-1

Öncelikle şunu belirtmek isterim ki 6 aylık bir bebekle tatil hiçte kolay değilmiş:( Alerji maceramızdan dolayı ek gıdaları kesmem benim için çok büyük avantaj oldu diyebilirim. Malesef ne bulsak bebeğin ağzına tıkıştıran bir milletiz. Bebek meyve yer ama bal yemez, bebek muhallebi yer ama sütsüz, çorba içer ama tuzsuz. Bunu anlatmaya çalıştığım çoğu anne aman ne olacak biz sizi öyle mi büyüttük diyor ama ben yine de bize yaramayan hiç bir şeyi kuzuma vermek istemiyorum. Geçen hafta İstanbul'da gidemediğimiz gastroenteroloji uzmanına Antalya'da gittik. Şikayetlerimizin bitmediğini anlattığımızdan dolayı kemirmesi için ekmek verip vermediğimi sordu ben de bize bile yaramayan bir şeyi oğluma neden vereyim ki dedim. Gerçekten öyle ekmeğin bize ne yararı var ki benim kuzuma olacak. Bu ek gıda meselesi beni çok üzüyor şuan hiç bir şey veremiyorum sadece sebze çorbası ve meyve. Tahıl alerjisinden şüphelendi burada gittiğimiz ama beğenmediğimiz doktor daha doğrusu prof. İnş. yoktur diye dua ediyorum çünkü bu inek sütü alerjisi gibi geçici değil... Neyse alerji maceramızı ayrıca masaya yatıracağım demiştim ama yazamadım bir sonraki posta inş.

Kuzum dayısıyla playstation oynadı. O kadar dikkatini çekti ki anlatamam:) Dayısı işine geldiği zaman oyaladı benim oğlumu ahh şu gençlik:)

Kuzumun elindeki organik erikkk:))) Eşimin memleketinde ki erik ağacından koparılmış belki de kuzumun yediği en zararsız yiyecek. Yüzündeki sivrisineklerin ısırıkları:)

Karpuz kabuğunu çok sevdi. Elinden almaya kalktım çok ağladı. Ömrümüz ağlamakla geçiyor zaten;)

Benim memleketim Manyas'a gittik. Ondan önce Gönen'de kaldık otelde iki gün. Tatilimin en güzel zamanlarıydı diyebilirim. Gönen'de gittiğimiz otelin verdiği bebek yatak tam bir fiyaskoydu. Yatıramadım iki tekli koltuğu birleştirip öyle yatırdık. İlk koltuktan düşmemizi gerçekleştirmiş olduk. Oğlum hala daha anlayamadığım bir şekilde düştü. Bir sürü yastığı aşıp nasıl düştü bilmiyorum... Çok şükür bunu da atlattık.

Manyas'a çok sevdiğim, en güzel yıllarımı onunla geçirdiğim Handan Ablam geldi ailesiyle beraber. Çok çok çok güzel vakit geçirdik. Kızı Mehtap'ta kuzumu çok sevdi. Yakın arkadaşların çocuklarının birbiriyle anlaşmaları önemli diye düşünüyorum zira olası kavgaların yaşanmaması için. Galiba dinlendiğim yer Handan Ablamın yanı oldu. Eşimin bile dikkatini çekti çok mutlu gözüküyorsun deyip durdu. Gerçekten çok mutluydum... Dertleştim, anlattım, anladığını bildiğim için çok fazla anlatmama bile gerek kalmadan beni anladı, tecrübelerini paylaştı, dinledim ve huzur buldum sadece. Sıra Türkanımda inş. en kısa zamanda gelir zira çok uzaklara gidecek bir daha dünya gözüyle ne zaman görürüm bilemiyorum. Tıpkı büdüm Şulem gibi... Canım Vüsalem de gelecekti bizde kalacaktı ama olmadı sağlık olsun. Buna da şükür demek lazım. Sadece şunu fark ettim. Handan Ablamla konuşurken birden durdum dedim ki sanki hiç ayrılmamışız sanki aradan dört yıl değilde dört ay geçmiş gibi... Evet dedi buna galiba dostluk denir...

Yediği ne diye sorarsanız hurma. Bayıldı resmen bir daha bir daha istedi. Yabancı bir tat değil onun için doğar doğmaz hurma ve su verdim. Evet Efendimizin tavsiyesi bende doğum çantamın içine yerleştirdim.

Mız mız mız mız mızzzzzzzz...... Aslında daha önce başını vurmuştu tepki vermemeye çalışıyorum hele bu kez vurmasında hiç tepki vermedim ama bence naz yaptı çok ağladı çünkü :)