Paulo Coelho'nun ilk okuduğum ve elimden düşüremediğim kitabı Simyacı olmuştu. Herkes gibi bende bayıldım... Yazarın tarzı çok hoşuma gitti. Adeta kitabın manyağı haline bürünüyosunuz:) Şahsen ben öyle oldum.
Şimdi yazarın bu kitabından yani başlıktaki kitabından aldığım notları sizlerle paylaşacağım inş...
- Ve azıcık da olsa duyarlılığa sahip bir kadın, aşık bir erkeğin duygularını gözlerinden okuyabilir.
- Kimi zaman, üstesinden gelemediğimiz bir hüzne gömüldüğümüz izlenimine kaptırırız kendimizi. Yaşadığımız günün büyülü anının geçip gittiğinin, buna karşın hiçbir şey yapmadığımızın farkına varırız. Oysa yaşam, büyüsünü ve güzelliğini kendi içinde gizlemektedir. İçimizde yaşamayı sürdüren çocuğa kulak vermeliyiz. O çocuk, büyülü anın hangi an olduğunu bilir. Onun gözyaşlarını kolayca bastırabilir, ama sesini boğamayız.
- Seven insan, önce kendinden geçmeyi, sonra kendini bulmayı özler.Yüreğine söz dinletebilen kişi, dünyayı fethedebilir.
- Aşktan daha derin hiçbir şey yoktur. Çocuk masallarında, prensesler kurbağalara öpücük verir ve kurbağalar sevimli prenslere dönüşür. Gerçek yaşamdaysa, prensesler prensleri öper ve prensler kurbağaya dönüşür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder